تغییرات حدت بینایی در چهار روش درمانی انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه در مقایسه با سیر طبیعی بیماری

هدف: ارایه نتایج حاصل از 4 روش درمانی مختلف در بیماری انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه (CRVO) از نظر بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA) در مقایسه با سیر طبیعی بیماری. روش پژوهش: این مطالعه بر روی 63 چشم از 63 بیمار در 5 گروه به شرح زیر انجام شد: 13 چشم در گروه نوروتومی شعاعی عصب بینایی (RON: radial optic neurotomy)، 10 چشم در گروه ترکیب RON و تزریق داخل چشمی تریامسینولون (IOT: intraocular triamcinolone)، 12 چشم در گروه ترکیب RON و IOT با برداشتن غشای خلفی شبکیه (ILMP: internal limiting membrane peeling)، 14 چشم در گروه تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون (IVT: intravitreal triamcinolone) و 14 چشم بدون هر گونه مداخله، به عنوان گروه شاهد. بیماران به مدت 6 ماه پی‌گیری شدند. یافته‌ها: BCVA نهایی در گروه IVT بهتر از گروه‌های RON (037/0P=)، RON+IOT (401/0P=)، RON+IOT+ILMP (023/0P=) و گروه شاهد (025/0P=) بود. البته با در نظر گرفتن BCVA اولیه و بررسی تغییرات ایجادشده در دید افراد در بین گروه‌های مختلف، تنها BCVA افراد گروه RON+IOT نسبت به گروه شاهد بهبود قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌داد. نتیجه‌گیری: از 4 روش مورد بررسی در این مطالعه، به نظر می‌رسد که استفاده هم‌زمان از RON به همراه تزریق داخل چشمی تریامسینولون، نتایج بینایی بهتری در مقایسه با سیر طبیعی در مبتلایان به CRVO در طول 6 ماه داشته باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 13، شماره 4: 411-402.